Hé jij daar,

Ik ben Inge en binnen het team van de Benelux-frontrunners ben ik de traagste loper.

Maar weet je wat? Dat doet er niet toe.

Oké, dat is een beetje raar denk je nu, aangezien ik er zelf over begin. :D

Maar dat is dus super bewust hé! En vooral omdat ik het toch wel écht een belangrijk puntje vind. Zo heb ik al gemerkt bij mezelf dat ‘de traagste zijn’ wel een keertje voor ontmoediging kan zorgen. Schaamte zelfs. Want kijk nou toch, hoe snel al die anderen gaan! Maak ik mij niet belachelijk? En oh jee, waarom investeer ik toch zoveel energie in die trainingen als anderen toch zoveel rapper gaan?! Maak ik mij belachelijk? OMG, ik maak mij keihard belachelijk.

Awel. Niet dus hé. Echt niet!

Als er één ding is dat ik intussen heb geleerd, is het wel om fier te zijn op wat ik wel kan en dat het niet uitmaakt hoeveel verder of hoeveel sneller anderen kunnen lopen. Want hoe hard ik ook opkijk naar andere lopers, tegelijk zijn er mensen die op deze manier naar mij opkijken. Vol bewondering. En nog veel beter: vol goede moed om er ook zelf voor te gaan. Want als het mij lukt, waarom zou het hen dan niet lukken?

Zelf heb ik nog nooit verder gelopen dan de 20 kilometer van Brussel. Mijn beste prestatie legde ik af tijdens de 10 kilometer in Schoorl waarbij ik finishte tegen mijn streef- en droomtempo van 5'/kilometer. Ik besef dat dit supertraag is tegenover heel veel andere lopers. Maar tegelijk besef ik dat mijn afstanden en tempo's voor nog veel meer andere lopers een droom zouden zijn.

Eigenlijk is het simpel. Er is maar één ding dat echt erg is voor een loper. En dat heeft niks te maken met traag lopen of weinig lopen. Het ergste wat een loper kan overkomen is om niet te lopen, gewoon omdat hij niet durft. Blijf gewoon volhouden. En focus op niemand anders dan jezelf. Jouw doelen. Jouw tijd. En wat maakt het dan uit wat de rest presteert? Kijk naar je teamies met trots, maar geef niet op wanneer hun tempo’s of afstanden een mission impossible lijken. Enkel door gemotiveerd door te zetten, zal je op een dag nóg meer onder de indruk zijn van je kunnen.

Of bekijk het langs deze kant: tegenover wereldrecordhouder Eliud Kipchoge is Koen Naert ook ‘traag’. Maar serieus, hoeveel zonde zou het zijn als een ultratalent als Koen zich daardoor zou laten ontmoedigen? Zie je wel: belachelijk gewoon! ;-) 

En dat is exact hetzelfde voor jou, voor mij en voor elke loper die met heel zijn hart houdt van deze wondermooie sport.

Iedereen die loopt is een loper. Daarvoor hoeven we geen atleten te zijn (wat Koen Naert dus wél is hé, voor alle duidelijkheid :D).

Ik heb de beslissing alvast gemaakt: ik laat mij niet langer ontmoedigen. Lopen is veel te schoon. Geniet ervan. Wij kunnen dat!

Zweterige knuffels en veel xoxo'tjes,

INGE XX