GLIDERIDE™

Met de GLIDERIDE™-schoen loop je langer met minder energieverlies. De GUIDESOLE™-technologie in de zool...

KOOP NU

De laatste keer dat ik een officiële halve marathon liep was in 2018, dus dat was best wel een tijdje geleden. Uiteraard zat ik in de tussenliggende periode niet stil en heb ik deze afstand ook nog wel in 2019 gelopen en trainde ik voor de CPC van afgelopen zondag 8 maart 2020. En eigenlijk liep ik vorig jaar altijd maar op één paar, namelijk de ASICS Metarides. Destijds aangeschaft omdat ik ze er zo waanzinnig gaaf uit vond zien; beetje spacy ofzo. Vanaf het moment dat ik er op ben gaan lopen, heb ik geen behoefte aan andere schoenen meer gehad.

Deze Metarides zitten als gegoten, voelen lekker bouncy en zien er dus ook nog eens stoer uit. Ik viel letterlijk voor de zwarte mesh voet met het goud-omrande ASICS merkteken. Op de hiel zit een geribbeld stuk in "vliegenogen" kleur (ja, een door mezelf bedachte term voor een groen-achtige kleur die verandert door de lichtinval, zoals bij de ogen van een vlieg) die weer omrand is met zwart lak. Rode zool er onder en voilà: een stoere beauty.

Ik heb er aardig wat kilometertjes op weg getikt of moet ik zeggen gepiept...want als het een beetje vochtig weer was leek het alsof ik, qua geluid, op badeendjes liep. Ach, dat is dan wel weer grappig. 

Dus toen ik de nieuwe Gliderides in mijn handen kreeg, leek het alsof ik de lieve zusjes van de Metarides beet had. Dat kwam natuurlijk ook door de schattige kleurcombinatie van babyblauw met neon-roze, maar ze waren ook voelbaar lichter. Het stoffen gedeelte van de schoen zelf voelt wat soepeler aan en is bij het aansnoeren makkelijker strak te krijgen. Dat is tegelijkertijd ook een minpuntje, want ik merkte al snel dat ik ze te strak aansnoerde en een soort slapende voeten kreeg. Deze schoen kan ik dus beter iets minder strak dragen. De combinatie soepele stof en losser veteren zorgt wel voor een iets minder stabiele fit. Ik besloot wel dat dit de schoenen zouden worden waar ik een week later op een halve marathon tijdens de CPC zou gaan lopen, want ze voelden als heerlijke bouncy slofjes.

Ik heb er niet zoveel bij nagedacht of dit wel zo'n goed besluit was. Ik had er een stukje op proef gedraaid en dat voelde echt (en ik overdrijf niet) zalig. Beetje alsof ik steeds gelift werd na een landing op de grond. Dat leek me wel lekker op zo'n afstand. Al weet ik ook wel dat er geadviseerd wordt om niet opeens een lange afstand op nieuwe schoenen te gaan rennen, ik heb het tóch gedaan. En man, man, man wat heb ik heerlijk gerend...De eerste 5 km gingen voor mijn doen super snel en dat kwam door teamie Ilona, die met mij meeliep. Mijn ademhaling bleef tijdens die snelle km's zo steady dat ik nog hele gesprekken kon voeren, maar dat kon eigenlijk niet! Zouden het mijn nieuwe schoenen zijn? Ik durfde het desondanks niet aan om deze snelheid vast te houden, dus heb tegen Ilona gezegd dat ik langzamer moest gaan lopen de komende kilometers.

Vanaf dat moment werd het de eerste keer dat ik zo'n afstand in mijn eentje liep. Ik merkte dat ik dat helemaal niet zo erg vond, ik had volle aandacht voor mezelf en mijn omgeving. Als ik samen loop ben ik namelijk ook bezig met de ander en zijn er onderling vaak gesprekken, waardoor ik minder oog heb voor mijn omgeving. Ik had dus zo nu en dan een muziekje in mijn oren, maar ik genoot toch het meest van het enthousiaste publiek en de muziek langs de kant. 

Het grappige was wel dat ik normaliter niet nadenk over mijn schoenen terwijl ik ren, omdat ze simpelweg comfortabel zitten. Deze keer had ik dus alle gelegenheid om er wél, niet te letterlijk, bij stil te staan. Ze zaten voortreffelijk, het liep allemaal echt lekker soepel en ik had serieus nog veel energie. Op ongeveer 18 km kreeg ik last van pijn aan mijn tenen, aan de uiteinden zaten mijn tenen namelijk tegen de neus aan. Dit was niet zo toen ik startte en de warmte van mijn voeten zal er ook aan toe bijgedragen hebben, maar ik vermoed dat het de minder strak aangesnoerde gedeelte de boosdoener was. 
Hierdoor schoof ik namelijk een beetje naar voren in de schoen. Het was voelbaar en een klein beetje irritant, maar zeker geen belemmering om lekker door te blijven lopen.

De finish was fijn, lekker met kippenvel en ik ben redelijk fit over de streep gekomen. Een leuke verbetering van mijn tijd neergezet en nog belangrijker: ik heb de hele route genoten. De laatste en ultieme test voor mijn nieuwe schoenen was na de run: heb ik het gevoel dat ik ze zo snel mogelijk uit zou willen doe? Nee integendeel, ik wilde ze zelfs thuis nog even aangehouden. Ik hou ze hoor, die schattige zusjes Glideride!

MetaRide

De ASICS MetaRide is een performance damesschoen die speciaal is ontwikkeld voor het lopen van lange af...

KOOP NU