29-9-2025
17-8-2025
IronmanFrankfurt–Mijndroom,mijnstrijd,mijnfinish!
In mijn jeugd kreeg ik te horen dat ik nooit meer mocht sporten. Pas jaren later werd duidelijk dat ik reuma/ fibromyalgie heb. Inmiddels, 10 jaar, 13 marathons en 4 Ironman 70.3’s verder, heb ik de doktoren het tegendeel bewezen.
Trainen voor een Ironman doe je niet alleen in de acht maanden voorafgaand aan de race. Het is een proces van jaren. Elke training, elke tegenslag, elke overwinning heeft me hier naartoe gebracht. Op 29 juni ging mijn droom in vervulling.
SWIM – 3,8 km
Zwemmen is al jaren het onderdeel dat mij weerhoudt van deze stap. De afgelopen maanden heb ik keihard gewerkt om mijn angst te overwinnen. Helaas liep het anders.
Met een watertemperatuur van 24,7 graden was het een non-wetsuit swim. Vanaf de start was het chaos: duwen, trekken, geen moment rust om mijn eigen slag te vinden. De drukte was zo extreem dat ik er blauwe plekken aan overhield en met bloedende vingers de fiets op stapte.
Alsof dat nog niet genoeg was, voelde ik me al vóór de start misselijk. Tijdens het zwemmen werd dit erger. Halverwege raakte ik volledig in paniek. Ik huilde zo hard dat omstanders om hulp riepen. Binnen no-time lagen er drie boten en een kajak naast me, klaar om me uit de wedstrijd te halen. Maar stoppen? Dat was geen optie.
Een vrouw in de kajak begeleidde me met ademhalingsoefeningen en peddelde mee tot de zwemfinish. Het was verre van de start die ik had gehoopt, maar ik wist dat ik door moest. Focus op kalmeren, eten, en niet nog meer overgeven. Zwemmen: check. Nu door.
-2000x3001.jpg?u=1755518589606)
