RotterdamMarathonWeekendwasaBLAST!

De marathon:

Met gezonde zenuwen en een ambitieus plan liepen we op zondag om 10:00 ons startvak in. Onderweg was ik mezelf weer 10 keer tegengekomen op borden, wat nog steeds even vreemd voelde. Het startschot klonk voor Wave 2 en we waren weg. Waar we begonnen met rennen in de miezer en flinke bewolking, brak al snel de zon door en liep de temperatuur flink op. Met een heel ambitieus plan om 30 minuten van mijn PR af te rennen, had ik een strak pace plan. Helaas dachten de benen er iets anders over. Met mijn teamgenoten Anthony en Robert-Jan als pacers gingen we als een speer over de eerste 30 km. Maar toen kwam het beruchte Kralingse Bos. Gelukkig veel voller met publiek dan vorig jaar, was deze aanzienlijk makkelijk te rennen. Toch waren bij ons alledrie de benen en voeten er al best klaar mee. De tempo’s gingen iets naar achter en de 30 minuten verbetering moest iets bijgesteld worden. Bewapend met een speaker en wat goede feestmuziek hebben wij hopelijk menig mensen wat plezier bezorgd onderweg en een gezellige sfeer neergezet terwijl wij voorbij vlogen. Op KM 40 was de ASICS Cheerzone, waar onze teamgenoten die de 10km hadden gerend of al waren gefinisht op de marathon stonden. Met ongeveer 300 miljoen decibel moedigden zij ons aan voor de laatste 2km en 195 meter. Met een flinke eindsprint kwamen wij alledrie met exact dezelfde tijd over de finish. 3:35:27! Voor mij een persoonlijke tijdsverbetering van 20 minuten!!! Na het nodige geknuffel en gejuich, haalden we met trots onze medaille op en begaven ons naar de ASICS Cheerzone bij de Gele Kanarie. Daar werden we onthaald als superhelden door onze teamleden. Met een ijskoud drankje en een heerlijk belegd broodje hebben we verhalen uitgewisseld over wederom een onvergetelijke ervaring met elkaar.